Τετάρτη, Οκτωβρίου 25, 2006

Στο τιμόνι που κρατάω...

Μάγκες πώς την έχετε ; την υγειά σας... Και οι μόρτισες; Τώρα που έχουμε φτινόπωρο κορίτσια και σας πιάνει μελαγχολία άμα πέφτει η βρόχα ράϊ θρού και δε μπορείτε να πάτε για ψώνια και καπούτσους στο πεζόδρομο, ρίξτε σύρμα και στέλνω εγώ το Ταρίφα το δικό μου να σας φέρει από το μαγαζί να κάνουμε μια οντισιόν να μας σηκωθεί το κέφι, να ούμε... Που λέτε σας έχω μιλήσει για το μεγάλο. Τον τυπά το Γάτο, που είναι ο πιο παλιός στο κουρμπέτι και όλα τα αλάνια τον έχουν σέβας μέγα. Τα πήρε ο μεγάλος, που λέτε, με το μπάχαλο που υπάρχει στη πιάτσα και μας έβαλε postα. Κι έχει τα χίλια δίκια το "αφεντικό", που τον λέει και μια του συναφιού. Έχουν γίνει αι οδοί όλαι απού άκρον εις άκρον, ένα bord-de-l'eau, με τη κακή έννοια, να ούμε... Πάρτε μάτι που χου, που πήγε να αράξει ο μάπας ο άλλος το πατίνι του να ούμε... το στραβάδι δεν την είδε κοντζαμάν λεζάντα; Είχα κανονίσει με ένα δικό μας παιδί που σπονσοράρισα για δήμαρχο και μόλις βγήκε απάνω το παλουκάρι, άρχισε το κοινωφελές έργο και μου φτιαξε μια θεσούλα πάρκιν, να κάνω τη δουλειά μου, απ' όξω από το μαγαζί. Γιατί τα χρόνια περνάνε και την ώρα που σχολάω από το μαγαζί είμαι κομμάτια. Και άμα την αφήνω μακριά τη ΜπεΜπα, μπορεί να μου τη γρατσουνίσει κανά τσογλάνι... Ευτυχώς πού είχα τον δικό μου το Ταρίφα που δε μασάει τίποτα και μου καθαρίζει τις δουλίτσες όπου τον στείλω. Καψούρης μεγάλος ο πιτσιρικάς με μια κοκοτίτσα δικιά μας, ξεροστάλιαζε από όξω, ταπί ήτανε και ως είθΕστε, άμα δεν υπάρχει κανά φράγκο να του μασήσει η μικρά, του κάνει τη δύσκολη... Μπαρούτι κι εγώ που την αποσπούσε από την εργασία της διότι έτσι δεν προχωρεί η παραγωγικότης του οίκου μας, να ούμε... Μέχρι που έγινε ένας τσαμπουκάς με το κοκκοράκι και μπουκάρισε στο κατάστημα να διασώσει τη παραστρατημένη κορασίδα, το αμερικανάκι να ούμε... Μας έκανε μεγάλη ζημιά, μας γράψαν οι φυλλάδες, σενάριο για ταινία γίναμε! Και τη διέσωσε τη περί ης ο λόγος, το κορόϊδο... Αλλά μετά από λίγο καιρό νοστάλγησε η μικρά τα ταίρια της και το καλό το μεροκάματο, τον έψησε και τον έφερε στο κατάστημα, ζήτησε συγνώμη, κακομοίρης ήταν, έδωσα τόπο στην οργή, τα βρήκαμε και προσελήφθην ο προικισμένος νέος... Αυτός που λέτε καθαρίζει ότι βρωμιά υπάρχει στα πέριξ του καταστήματος. Αυτόν έστειλα και τώρα που ήρθε ο μόρτης ο άλλος και παρανόμως να ούμε, μου έκανε κατάληψη τη θέση ΜΟΥ! Δε φτάνει που καβαλάνε τα καρούλια τα ιταλικά, τα παίρνουν και κόκκινα και έρχονται και μας τα μοστράρουν κιόλα, να ούμε! Τουλάχιστον ρε τσογλάνι, φέρε ένα γερμανό ή ή μια αγγλίδα με το ζαγάρι στο καπό, να κάνεις το κομμάτι σου... Πήγε ο Ταρίφας να ούμε, τον διπλάρωσε τον παρκαρίζοντα παρανόμως, άναψε τα αλάρμ, κατέβηκε και τον έκανε του αλατιού τον αληταρά... Και από πίσω ουρά οι γιωταχίδες, αλλά κυρίες όλοι, δέ μίλησε ουδείς, κάτσαν στ' αυγά τους και περιμέναν να τελειώσει ο Ταρίφας ο δικός μου να κατεβάζει καντήλια και να κοπανάει το φλώρο με το ιταλικό! Ούτε κορνάρισμα δεν ακούστηκε... σαν τα καλά παιδάκια, μόκο και στη σειρά τους, να ούμε... Και σας λέω εγώ τώρα. Διαμαρτύρονται πολλοί εκλεκτοί πελάτες, από τους σωστούς Κυρίους να ούμε, που μου ρχονται σφιγμένοι στα κασμίρια τους τις Κυριακές το απόγιομα μετά την εκκλησία και το οικογεννειακόν γεύμα, ότι είναι "απαράδεκτος η κατάστασις" και "έχουμε φτάσει στο αμήν" και "μόνη λύσις η σωστή εκπάιδευσις Κυκλοφοριακής αγωγής" διά να "αναβαθμισθεί το επίπεδον" και τα ρέστα... Βάλτε το καλά στο νού σας αλάνια... άμα και θέτε να αλλάξει η κατάστασις και να βρίσκετε τη θεσούλα σας σωστή και ωραία, όπως τη παραγγείλατε και να αράζετε το όχημα, και να μη σας κουνιέται κανένας κερατάς όταν βγείτε στην εθνική και πάτε τη πεθερά στα λουτρά, και σας αναβοσβήνει φώτα και κάνει σφήνες και σαματά μεγάλο, και να μη στήνουν καρτέρι οι μπασκίνες και αρχίζουν τα σινιάλα για ψύλλου πήδημα και θέλουν ζοριλίκια, μία είναι η λύση να ούμε... Εγώ θα σας τη πω και σεις όπως καταλαβαίνετε... Να κάνουμε όλοι τουμπεκί και να αφήσουμε τας οδούς στους επαγγελματίες. ΝΑ ΓΕΜΙΣΟΥΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ ΤΑΡΙΦΕΣ, σαν το δικό μου... Υ.Γ. Ούρσουλα μανάρι μου, εγώ μόνο για σένα έχω μάτια κοριτσάρα μου... στο τιμόνι που κρατάω! να ούμε...

Κυριακή, Οκτωβρίου 22, 2006

Η λύση στο πρόβλημα

Είχαμε πιάσει ψιλή κουβέντα που λέτε με κάτι καλόπαιδα πριν από κανά δυο μέρες για τα ζόρια που τραβάει ο κοσμάκος γιατί σκιάζεται τ' αφεντικό και τη χοντρή κυρά του και τον Αλογοσκούφη και τρέχουν σε κάτι ντόκτορες Ψυχαναλυτές τους λεν (και κάτι άλλα περίεργα, που ανάλογα το universitat λέει άλλο τίτλο είχε ο καθείς) να ξομολογηθούν και τους τ' ακουμπάν χοντρά. Και μια ξανθιά γιατί της την έκανε ο γκόμενος πάνω που τον είχε στριμώξει κατά την εκκλησιά (καλά λένε ότι οι ξανθές βλέπουν τις τσόντες μέχρι το τέλος γιατί νομίζουν ότι στο τέλος παντρεύονται, όπως έκανε ο Βουτσάς...) Και τους βρίζαν τους ντόκτορες που τους τα μασάν τους φτωχούς τω πνεύματι και μερίκοι λέγαν, για σταθείτε ρε παιδιά, επιστήμονες πιριουπής είναι οι κύριοι και αι κυρίαι και έχουν μέλλον προς τα μπρος στην επιστήμη και τι φταιν αυτοί που τα παίρνουν άμα οι άλλοι τα στάζουν, τι να κάνουν, δημόσιοι υπάλληλοι θα γένουν, ρωτήστε το γονιό τους που έκανε διπλοβάρδια μεροκάματο για να τους στείλει στις Γενεύες και τα Μόναχα και άμα ήταν και παρδαλούτσικη η κυρά δε χώραγε να περάσει την πύλη στο εργοστάσιο... Τα χα πάρει και γω με τους ντόκτορες που μου τρων πολύ πελατεία και που κάναν και τσαμπουκά με τον τυπά τον Γάτο που σας έλεγα (...έρε κι αμολήσει τους Αμερικάνους τους δικούς του θα τους τσιμεντάρουν τα λουστρίνια τους ψευτο-ντόκτορες), αλλά μετά σκέφτηκα, εμένα δε με καίει κιόλα γιατί ούτε υποκαταστήματα έχω, ούτε κούκου τους κάνει τους πελάτες που αντί για μένα παν στο ντόκτορα. Κρίμα όμως που τους βρήκαν αγαθούς και τους τα μασάνε τα σαΐνια και στο κάτω της γραφής και γω θα χω χάσιμο γιατί άμα περιμένω πέντε έτη να ολοκληρωθεί η Ψυχανάλυσις να στανιάρει ο πελάτης να ξαναγίνει τακτικός, θα πλακώσει η Συνάφεια και το ΦουΠουΑ και θα το κλείσω το κατάστημα και τα κορίτσια άστεγα, και γω θα βαράω πενιές φάτσα στο άγαλμα του Βενιζέλου με τα βρωμοπερίστερα από πάνω... Γι αυτό το ψαξα το ζήτημα, να ουμ' και τους βρήκα το σολούσιον στο πρόβλημα και σας το πασάρω κι εσάς Πούστε παιδιά τζιμάνια να το σφυρίξετε σε κανά κολητό και άμα ξανάρθει στα ίσα να τον πάρετε να σφίξτε καμιά ρετσίνα και μετά να ρθείτε βόλτα από το μαγαζί να σας ασπαστώ (και γω και τα κορίτσια τα εργαζόμενα...).

Έναρξις του καταστήματος! ανοίξαμε και σας περιμένουμε, να ούμε...

Καλώς ήρθατε στο ΜΠΟΡ-ΝΤΕ-ΛΟ μου! Βασικά να ούμ' από τον τίτλο καταλαβαίνετε περί τίνος πρόκειται... Να ξέρετε ότι εδώ θα χω καλό πράμα, τεσταρισμένο από μένα πρωτίστως και δεν πρόκειται να κολήσετε τίποτα και να τρέχετε μετά... Εγγυημένη εξυπηρέτησις! Και για να γνωριστούμε, εγώ ρε μάγκες δεν ήξερα από τέτοιες μπίζνες! Αλλά ξέρετε... ας όψεται η ανάγκη, για τα παιδάκια μου το κάνω... αυτά που θα μου κάνει η Ούρσουλα... Τά φερε ο καιρός και γνώρισα ένα τύπο, από τους παλιούς τους γεροντόμαγκες να ούμε, μεγάλη μάρκα, Γάτος ο κύριος! άλλο πράμα να ούμε... όλος ο ντουνιάς τον έχει σε υπόληψη. Αφού μελέτησα τις ημέρες και τα έργα του και τους περί το "αφεντικό", πήρα κι εγώ παράδειγμα. Σκέφτηκα ...ΡΕ ΜΠΑΣ ; ΜΗΠΩΣ ΚΙ ΕΓΩ; Ήταν και κάτι μαγκίτες άλλοι που δούλευαν την ίδια μηχανή, ήταν και κάτι Αμερικάνοι, ήταν και κανά δυο Κερίες μαζί με τον τυπά... Και είπα, ξεστραβώσου ρε, κοίτα τόσος κόσμος πως ξηγιέται ρε, δε τ' ανόιγεις κι εσύ το παλιό-bord-de-l-eau, τί είχες τί έχασες!...